-ούδι (επίθμ.) -ούδι [-ˈuði] Ανακ., Ποτάμ., Σατ., Σινασσ., Τσουχούρ., Φάρασ., Φερτάκ., Φκόσ.

Ανακού, Ποτάμια, Σατί, Σινασσός, Τσουχούρι, Φάρασα, Φερτάκαινα, Φκόσι

-ούδ' [-ˈuð] Καππ.

Καππαδοκία

-ούθ' [-ˈuθ] Μαλακ.

Μαλακοπή

-ούτ' [-ˈut] Φερτάκ.

Φερτάκαινα

-ούρ' [-ˈut] Αραβαν., Γούρδ.

Αραβανί, Γούρδονος

-ούγ' [-ˈuɣ] Αξ., Μισθ., Ουλαγ., Τσαρικ.

Αξός, Μισθί, Ουλαγάτς, Τσαρικλί

-ούι [-ˈui] Αξ., Μισθ., Ουλαγ., Τροχ., Τσαρικ.

Αξός, Μισθί, Ουλαγάτς, Τροχός, Τσαρικλί

Μεσν. υποκορ. επίθμ. -ούδι από το μεταγν. -ούδιον. Η σημ. 2 μεσν.

1. Μεταρρημ. επίθμ. για τον σχηματ. ουσ. τα οποία δηλώνουν αυτό που απομένει από την ολοκλήρωση της ενέργειας του ρ. Σινασσ.

Σινασσός

: αποδιαλεγούδια (ό,τι απομένει από ένα προϊόν, αφού έχουν επιλεγεί τα καλύτερα) Σινασσ.

Σινασσός

Συνών. -άδι, -ίδι

2. Μετουσ. επίθμ. για τον σχηματ. ουσ. τα οποία είναι συνών. με την πρωτότυπη λέξη Καππ., Σατ., Τσουχούρ., Φάρασ., Φκόσ.

Καππαδοκία, Σατί, Τσουχούρι, Φάρασα, Φκόσι

: ζαρταούδι (βερίκοκκο) Τσουχούρ.

Τσουχούρι

φακούδι (φακή) Φάρασ., Καππ., κ.α.

Φάρασα, Καππαδοκία, κ.α.

τσαλούδι (κλαδί) Μισθ., Φάρασ., Ανακ., Δίλ.

Μισθί, Φάρασα, Ανακού, Δίλα

Συνών. -άδα, -άρι, -ιά

β. Μετονομ. επίθμ. με το οπ. σχηματίζονται ουσ. τα οποία δηλώνουν οντότητες με κάποιο από τα χαρακτηριστικά που εμπεριέχονται στην σημ. της πρωτότυπης λέξης Καππ., Φάρασ.

Καππαδοκία, Φάρασα

: νανούδι (κούνια μωρού ) Φάρασ., Σινασσ., Φερτάκ.

Φάρασα, Σινασσός, Φερτάκαινα

ουζάκ ( επίρρ. ) ουζάκ [uˈzak] Ουλαγ. ...