ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

αρνί ( ουσ. ουδ. ) αρνί [arˈni] Μαλακ., Μισθ., Ουλαγ., Σίλατ., Φλογ. αρνίχ' [arˈnix] Ουλαγ. αρνίγ̑' [arˈniʝ] Αξ., Ουλαγ., Τροχ. ...

αρνιακός (επίθ.) αρνιακό [arɲaˈko] Τελμ. Μεσν. επίθ. ἀρνιακός, από το ουσ. ἀρνί και το παραγωγ. επίθμ. -ιακός. Η λ. σε πολλά ν.ε. ιδιώμ. (ΙΛΝΕ, λ. ἀρνιακός).

Αρνίσιος, μόνο σε άσμ. : || Ασμ. Η μάνα του το θήλευε με το αρνιακό το γάλα
Xάρος το είδε και ζήλεψε πότ’ έλαμνε ζευγάρι (H μάνα του τον έθρεφε με γάλα αρνιού
Ο Χάρος τον είδε και τον ζήλεψε την ώρα που όργωνε) Τελμ. -Αινατζ. 'στένησε Ακρίτζης χρόνον και πένdε μήνας
Εγύρευσεν αρνιακό κρέας και μαύρο προβατόγαλα (Ασθένησε ο Ακρίτης ένα χρόνο και πέντε μήνες
Γύρεψε αρνίσιο κρέας και γάλα μαύρου προβάτου) Τελμ. -Lag.

αρνιέμαι ( ρ. ) αρνιέμαι [arˈɲeme] Ανακ., Μαλακ., Ποτάμ. αρνιούμαι [arˈɲume] Σινασσ. Παρατατ. αρνιόμουν [arˈɲomun] Ποτάμ. Αόρ. άρναψα [ˈarnapsa] Ουλαγ. Υποτ. αρνηστώ [arniˈsto] Σινασσ. Προστ. αρνήστου [arˈnistu] Ανακ., Μαλακ. ...