αρνιέμαι (ρ.) αρνιέμαι [arˈɲeme] Ανακ., Μαλακ., Ποτάμ.

Ανακού, Μαλακοπή, Ποτάμια

αρνιούμαι [arˈɲume] Σινασσ.

Σινασσός

Παρατατ. αρνιόμουν [arˈɲomun] Ποτάμ.

Ποτάμια

Αόρ. άρναψα [ˈarnapsa] Ουλαγ.

Ουλαγάτς

Υποτ. αρνηστώ [arniˈsto] Σινασσ.

Σινασσός

Προστ. αρνήστου [arˈnistu] Ανακ., Μαλακ.

Ανακού, Μαλακοπή

Από το αρχ. ρ. ἀρνοῦμαι. Ο τύπ. αρνιέμαι μεσν. Ο τύπ. αρνιούμαι αναλογ. προς άλλα ρ. σε -ούμαι.

1. Απορρίπτω Σινασσ.

Σινασσός

: Το καλό δεν το αρνιούμαι (Το καλό δεν το αρνιέμαι) Σινασσ.

Σινασσός

-Αρχέλ.

Αρχέλαος 1899

2. Απαρνιέμαι ό.π.τ.

ό.π.τ.

: || Ασμ. - Άμε αρνήστ' τον κύρκο σου κι έλ' ας σε κοινωνήσω
- Δεν αρνιέμαι τον κύρκα μου, κι έρουμαι μετά σένα (- Άντε αρνήσου τον πατέρα σου κι έλα να σε κοινωνήσω
- Δεν αρνιέμαι τον πατέρα μου κι έρχομαι μαζί σου) Μαλακ., Ανακ.

Μαλακοπή, Ανακού

-Παχτ.

Παχτίκος 1905

Σαν ήτανε να μ' αρνηστεί, τ' ήταν να μ' αγαπήσεις
και στην καημένην μου καρδιά τόση φλόγα να ρίξεις (Αν ήτανε να μ' αρνηθείς, γιατί μ'αγάπησες
και στην καημένη μου καρδιά τόση φλόγα να ρίξεις) Σινασσ.

Σινασσός

-Αρχέλ.

Αρχέλαος 1899

Κάτω στα Ιεροσόλυμα και 'ς του Χριστού τον τάφο
εκεί που καρφιόταν ο Χριστός και αρνιόταν τον ο Πέτρος (Κάτω στα Ιεροσόλυμα και στου Χριστού τον τάφο
εκεί που καρφωνόταν ο Χριστός και αρνιόταν τον ο Πέτρος) Ποτάμ.

Ποτάμια

-ΚΜΣ-ΚΠ327

ΚΜΣ-ΚΠ327

αρνίτσι ( ουσ. ουδ. ) αρνίτσι [arˈnitsi] Σίλατ. αρνίdζι [arˈnitsi] Σινασσ. ...