ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

καρπούζι ( ουσ. ουδ. ) καρπούσ' [karˈpus] Αξ. καρπούσ̑' [karˈpuʃ] Σίλατ. γκαρπι̂́ζ' [garˈpɯz] Ουλαγ. γαρπούζ' [ɣarˈpuz] Αξ., Αραβαν. qαρπούζ' [qarˈpuz] Φλογ. γαρπούσ' [ɣarˈpus] Μισθ. γαρπούσ̑' [ɣarˈpuʃ] Μισθ. γαρμπούσ' [ɣarˈbus] Τσαρικ. ...

καρπουζιώνα (ουσ. θηλ.) γαρπουτσώνα [ɣarpuˈtsona] Αξ. Από το ουσ. καρπούζι, όπ. και τύπ. γαρπούζ', και το παραγωγ. επίθμ. -ώνας.

Η επιθυμία για καρπούζι

καρσί ( επίρρ. ) κ͑αρσ̑ί [kʰarˈʃi] Ουλαγ. γκαρσ̑ι̂́ [garˈʃɯ] Ουλαγ. κ͑αρσ̑ού [kʰarˈʃu] Ανακ., Γούρδ., Φερτάκ. qαρσού [qarˈsu] Μαλακ., Φλογ. χαρσ̑ού [xarˈʃu] Σίλ. γαρσ̑ού [ɣarˈʃu] Αξ., Σινασσ. γαρσ̑ούν [ɣarˈʃun] Σίλ. γαρτσού [ɣarˈtsu] Μισθ., Τσαρικ. γαρτσ̑ού [ɣarˈtʃu] Μισθ. καρσ̑ούς [karˈʃus] Φλογ. ...