καρτάλος (ουσ. αρσ.) καρτάλος [karˈtalos] Φλογ.

Φλογητά

καρτάλους [karˈtalus] Μισθ.

Μισθί

γαρτάλος [ɣarˈtalos] Αξ.

Αξός

γαρτάλους [ɣarˈtalus] Μισθ.

Μισθί

Ουδ. γαρτάλι [ɣarˈtali] Φάρασ.

Φάρασα

Από το τουρκ. ουσ. kartal = αετός.

Αετός, σταυραετός, όρνιο ό.π.τ.

ό.π.τ.

Συνών. κυνηγάρης, τσαϊλάχος :2

καρτζί ( ουσ. ουδ. ) καρτζί [karˈdzi] Σινασσ. κάρτσ̑' [ˈkartʃ] Μαλακ. ...