γιοντσάς (ουσ. αρσ.) γιοντσάς [ʝonˈtsas] Φάρασ.

Φάρασα

γιονdζ̑ά [ʝonˈdʒa] Ουλαγ., Σίλατ., Σίλ., Φλογ.

Ουλαγάτς, Σίλατα, Σίλλη, Φλογητά

γιοντζά [ʝonˈdza] Ανακ., Μισθ.

Ανακού, Μισθί

γιομτζ̑ά [ʝomˈdʒa] Αραβαν.

Αραβανί

γιοντζές [ʝonˈdzes] Ποτάμ.

Ποτάμια

γιοντζέ [ʝonˈdze] Τζαλ.

Τζαλέλα

γοντσές [ɣonˈtses] Σινασσ.

Σινασσός

Θηλ. βόξα [ˈvoksa] Φάρασ.

Φάρασα

Από το τουρκ. ουσ. yonca = τριφύλλι, όπου και διαλεκτ. τύπ. yonce.

1. Τριφύλλι ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Το γιοντζά σ̑υλώχη (Το τριφύλλι βράχηκε) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Συνών. τριφύλλι

2. Άγριος βίκος Φάρασ.

Φάρασα

: || Παροιμ. Μη ψοφάς, γαϊρίδι, μη ψοφάς, σου να βγουν οι βόξες να φας (Μην ψοφάς, γαϊδούρι, μην ψοφάς, μέχρι να βγουν οι άγριοι βίκοι˙ όταν μας παρηγορούν με υποσχέσεις για βελτίωση των μελλοντικών συνθηκών) Φάρασ.

Φάρασα

-Λουκ.Λουκ.

Λουκόπουλος/Λουκάτος 1951

Πβ. αγτζουμπέγκι :1

γιοντώ ( ρ. ) γιοντώ [yonˈdo] Φλογ. γιονdζ̑ίζω [ʝonˈdʒizo] Σίλ. ...