γιολτζής (ουσ. αρσ.) γιολτζ̑ής [ʝolˈdʒis] Αξ., Μαλακ., Μισθ., Τροχ.

Αξός, Μαλακοπή, Μισθί, Τροχός

γιολτσής [ʝolˈtsis] Σινασσ.

Σινασσός

γιολτ͑σ̑ής [ʝolˈtʰʃis] Φάρασ.

Φάρασα

γιολτσούς [ʝolˈtsus] Φάρασ.

Φάρασα

Θηλ. γιολτ͑σ̑ίσα [ʝolˈtʰʃisa] Φάρασ.

Φάρασα

Πληθ. γιολτζήδες [ʝοlˈdziðes] Μαλακ.

Μαλακοπή

γιολτζήδε [ʝοlˈdziðe] Φλογ.

Φλογητά

γιορτζήοι [ʝorˈdzii] Τροχ.

Τροχός

γιολτζ̑οί [ʝοlˈdʒi] Μισθ., Τσαρικ.

Μισθί, Τσαρικλί

Νεότ. ουσ. γιολτζής (Mackridge 2021: 106), το οπ. από το τουρκ. ουσ. yolcu = α) ταξιδιώτης β) επιβάτης, όπου και διαλεκτ. τύπ. yolçi. Το θηλ. γιολτ͑σ̑ίσα με την προσθήκη του θηλ. επιθμ. -α στο γιολτ͑σ̑ής. Πβ. και νεότ. θηλ. ουσ. γιολτζήδισσα.

1. Οδοιπόρος, ταξιδιώτης ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Γαρσού τ'νε έρεται 'να γιολτζ̑ής· ότις έν' ντέν ντο ξέρ'νε (Αντίκρυ τους έρχεται (δηλ. τους συναντά) ένας ταξιδιώτης, ποιος είναι δεν το ξέρουνε) Αξ.

Αξός

-Μαυροχ.

Μαυροχαλυβίδης 1990

β. Διαβάτης, περαστικός ό.π.τ.

ό.π.τ.

2. Περιπλανώμενος ζητιάνος Μισθ.

Μισθί

: Κατακωλάτ' του γιολτζ̑ή (Διώξτε τον ζητιάνο) Μισθ.

Μισθί

-Φατ.

Φατές 2012

Συνών. απτάλης, ζητιέρης, ντεσιριτζής, ντιλεντζής

γιομώνω () ...