ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

μπαϊνμούς ( επίθ. ) μπαϊνμούς [bainˈmus] Μισθ. ...

μπαινοβγαίνω (ρ.) μαινοβγαίνω [menoˈvʝeno] Σινασσ. Από τα ρ. μπαίνω, όπου και τύπ. μαίνω, και βγαίνω.

Μπαινοβγαίνω, βρίσκομαι σε διαρκή κίνηση : -Τι χαμπάρια; Τι φκιάνεις;… -Τι να ποίκουμ'; Νά, μαινοβγαίνουμ' (-Τι χαμπάρια; Τι κάνεις;… -Τι να κάνουμε; Νά, μπαινοβγαίνουμε) Σινασσ. -Λεύκωμα

μπαίνω ( ρ. ) μπαίνω [ˈbeno] Αραβαν., Γούρδ. μαίνω [ˈmeno] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Αραβ., Μαλακ., Ποτάμ., Σίλ., Σινασσ., Τελμ., Φλογ. μαίνου [ˈmenu] Μισθ. Παρατατ. μαίνισ̑κα [ˈmeniʃka] Φλογ. μαίνιξα [ˈmeniksa] Μισθ. μπαίνκα [ˈbenka] Φάρασ. μπαιινόσκα [beiˈnoska] Σίλ. Αόρ. σέμα [ˈsema] Ανακ., Αξ., Μαλακ., Μισθ., Ποτάμ., Σεμέντρ., Σίλατ., Σινασσ., Τελμ., Τζαλ., Τσαρικ., Φλογ. σέμbα [ˈsemba] Αραβαν. σέμηνα [ˈsemina] Αραβ. ...