ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

γιαούρτι ( ουσ. ουδ. ) γιαγούρτ' [ʝaˈɣurt] Μισθ. γιαούρτι [ʝaˈurti] Σατ. γιαούρτ' [ʝaˈurt] Μισθ., Τσαρικ. γιογούρτι [ʝoˈɣurti] Αραβαν. γιογούρτ' [ʝoˈɣurt] Ανακ., Μισθ., Σινασσ. γιογούρ' [ʝoˈɣur] Μισθ. γιοούρτ' [ʝoˈurt] Ανακ., Μισθ. γιοούρ' [ʝoˈur] Μισθ. ...

γιαπάι (ουσ. ουδ.) γιαπαΐ [ʝapaˈi] Μισθ. γιαπάκ [ʝaˈpak] Αξ. Αρσ. γιαπάς [ʝaˈpas] Σινασσ. Από το τουρκ. yapağı = ακατέργαστο μαλλί προβάτου, όπου και διαλεκτ. τύπ. yapâ και yapak.

1. Το μαλλί του πρόβατου που προσπαθούσαν να βγάλουν μονοκόμματο κατά το κούρεμα Μισθ.

2. Τρίχινο σακουλάκι με το οπ. σκούπιζαν το σώμα των αλόγων Σινασσ.

γιαπί ( ουσ. ουδ. ) γιαπί [ʝaˈpi] Ανακ., Μαλακ., Σινασσ. γιαπού [ʝaˈpu] Σίλ., Φλογ. Πληθ. γιαπούδια [ʝaˈpuðʝa] Φλογ. γιαπούζια [ʝaˈpuzʝa] Φλογ. ...