Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
γούρνα ( ουσ. θηλ. ) γούρνα [ˈɣurna] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Κίσκ., Μισθ., Σινασσ., Τσελτ., Φλογ. ...
γουρνί (ουσ. ουδ.) γουρνί [ɣurˈni] Αραβαν., Σατ., Σίλατ., Σινασσ., Φάρασ. Aπό το ουσ. γούρνα και το παραγωγ. επίθμ. -ιον > -ί. Ο τύπ. εμφανίζεται στον πληθ. ως μεσν. τοπων. (πβ. Act. Lavr. III.136.104).
Μικρή πέτρινη ή ξύλινη λεκάνη για την υποδοχή ύδατος ή τροφής ό.π.τ. : Πλενέσκαμι με τα πόδια σα γουρνία (Πλέναμε με τα πόδια σε μικρές σκάφες) Φάρασ. -ΙΛΝΕ 1171 Συνών. γουρνόκκο, τεστόκκο
γουρνόκκο ( ουσ. ουδ. ) γουρνόκ-κο [ɣurˈnokko] Φάρασ. ...