ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

γουρούνι ( ουσ. ουδ. ) γουρούν' [ɣuˈrun] Αξ., Μισθ. γκουρούν' [guˈrun] Φλογ. κουρούν' [kuˈrun] Φλογ. qουρούν' [quˈrun] Μαλακ. ...

γουρουνόκκο (ουσ. ουδ.) γουρ'νόκκου [ɣurˈnoku] Φάρασ. Από το ουσ. γουρούνι και το υποκορ. επίθμ. -όκκο.

Γουρουνάκι Συνών. χοιριδόκκο

γουρσούνι ( ουσ. ουδ. ) γουρσούνι [ɣurˈsuni] Σίλ. γρουσ̑ούν' [ɣruʃun] Δίλ., Μαλακ., Μισθ., Τσαρικ. γρουσ̑ούμ [ɣruʃum] Μισθ., Σινασσ. αγρουσούν' [aɣruˈsun] Τελμ. ογρουσούν [oɣruˈsun] Τελμ. κουρσούμ' [kurˈsum] Τροχ. ...