ποιός (αντων.) ποίος [ˈpios] Φάρασ.

Φάρασα

ποιός [pços] Μαλακ., Σίλατ., Σίλ., Τελμ., Φάρασ., Φλογ.

Μαλακοπή, Σίλατα, Σίλλη, Τελμησσός, Φάρασα, Φλογητά

ποιόνα [ˈpçona] Τροχ.

Τροχός

Ουδ. ποιο [pço] Μισθ., Φάρασ., Φλογ.

Μισθί, Φάρασα, Φλογητά

ποίου [ʹpiu] Τσουχούρ.

Τσουχούρι

πο [po] Φάρασ.

Φάρασα

μπος [bos] Αφσάρ., Τσουχούρ., Φάρασ.

Αφσάρι, Τσουχούρι, Φάρασα

μπότσι [ˈbotsi] Αφσάρ.

Αφσάρι

Μεσν. αντων. ποιός (< αρχ. αντων. ποῖος = τί είδους).

1. Ποιός, ερωτηματική αντωνυμία με ονοματική χρήση ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Ποιός σας ποίκεν αβούτσ̑α; (Ποιος σας έκανε έτσι;) Φάρασ.

Φάρασα

-Dawk.

Dawkins 1916

Ετιά ποιός σε τα δώκεν; (Αυτά ποιός σου τα έδωσε;) Σίλατ.

Σίλατα

-Dawk.

Dawkins 1916

Tράνα, κόρισ' ποιόνα είν' τζιλφαdζή σ'; (Να σου πω, κορίτσι, ποιά είναι η υφάντρα σου;) Τροχ.

Τροχός

-Νίγδελ.Τροχ.

Νίγδελης χχ

Ποιόνα άμα χώσ' το το χέρι τ’ σο τσικί σο μελ’ να μη το γλύψ’; (Άμα χώσει το χέρι του στο βάζο μέσα στο μέλι, ποιος δεν θα το γλύψει;) Τροχ.

Τροχός

-Νίγδελ.Τροχ.

Νίγδελης χχ

2. Ποιός, ερωτηματική αντωνυμία με επιθετική χρήση ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Βα, με ποιό χέρι σ’ με μπαίρεις, και με ποιό χέρι σ’ με τρώς; (Μπαμπά, με ποιό χέρι σου με παίρνεις, και με ποιο χέρι σου με τρώς;) Φλογ.

Φλογητά

-Dawk.

Dawkins 1916

Ντου κρέψιμου σ’ ποιό 'νι; (Ποια είναι η απαίτησή σου;) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Τσ̑o πόρ'καν νά αγνατίσουν το ποίου το κορτσόκκου ένι 'ζ νύφης, ποίου του σ̑υλού, το ποίου της π'σέκας! (Δεν μπορούσαν να καταλάβουν ποιό κορίτσι είναι της γυναίκας, ποιό του σκύλου και ποιό της γάτας!) Τσουχούρ.

Τσουχούρι

-ΑΠΥ-Bağr.

ΑΠΥ-Bağr.

|| Ασμ. Αμή, σε ειπώ, αρνόβοσκε, εδώ Πορφύρη είδες;
Εδώ Πορφύρ' πολλά ενται, και ποιόν Πορφύρη θέλ'τε; (Για να σου πω, αρνοβοσκέ, είδες εδώ τον Πορφύρη;
Εδώ είναι πολλοί Πορφύρηδες, και ποιόν Πορφύρη θέλετε;) Τελμ.

Τελμησσός

-Lag.

Lagarde 1886

Συνών. τις

ποκνιδεύω ( ρ. ) ποκνιδεύω [pokniˈðevo] Φάρασ. ...