ελέκι
(ουσ. ουδ.)
ελέκι
[eˈleci]
Κίσκ.
ελέκ'
[eˈlek]
Ανακ., Ουλαγ., Σίλατ., Τροχ., Φλογ.
α̈λα̈́κι
[æˈlæci]
Φάρασ.
Από το τουρκ. ουσ. elek = ψιλό κόσκινο.
ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ