ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

εννιά ( αριθμ. ) εννέα [eˈnea] Τσουχούρ. εννιά [eˈɲa] Αξ., Αραβαν., Μισθ., Ουλαγ., Σινασσ., Τελμ., Τσαρικ. ιννιά [iˈɲa] Αξ., Αραβαν., Μαλακ., Ποτάμ., Φλογ. εννα̈́ [eˈnæ] Φάρασ. εννά [eˈna] Κίσκ., Φάρασ. εννέ [eˈne] Αφσάρ., Τσουχούρ. γεννιά [ʝeˈɲa] Σίλ. γεν-νέ [ʝenˈne] Φκόσ. ...

εννιακόσια (αριθμ.) εννιακόσ̑α [eɲaˈkoʃa] Αξ., Αραβαν., Μισθ. Από το μεταγν. αριθμ. ἐννεακόσια.

Eννιακόσια ό.π.τ. : Γεννήχα το χίλια εννιακόσ̑α σαράνdα εφτά (Γεννήθηκα το χίλια εννιακόσ̑α σαράντα εφτά) Μισθ. -ΑΠΥ-ΕΝΔ

εννιάμερα ( ουσ. ουδ., πληθ. ) εννιάμερα [eˈɲamera] Μισθ. εννιάμερ'να [eˈɲamerna] Ανακ., Δίλ. ιννιάμερ'να [iˈɲamerna] Φλογ. Εν. εννιάμερ'νο [eˈɲamerno] Τζαλ. ...