ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ενορία ( ουσ. θηλ. ) ενορία [enoˈria] Γούρδ., Σίλ. ανορία [anoˈria] Μισθ. ανόρια [aˈnorʝa] Ουλαγ. ...

-ενός (επίθμ.) -ενός [-eˈnos] Ανακ., Αξ., Μπέηκ., Σίλατ., Σινασσ. Πιθ. αρχ. επίθμ. -ηνός, με διατήρηση της προφοράς του αρχ. <η> ως [e], όπως και στην Ποντιακή (βλ. Τομπαΐδης 1988: 30-31, Παπαδόπουλος 1955: 126-127).

Μετουσ. επίθμ. για το σχηματ. παρτιδωνυμικών ουσ. : Αξενός (ο κάτοικος της Αξού) Σινασσ., Αξ., Μπέηκ. Διλενός (ο κάτοικος της Δίλας) Ανακ. Συλατενός (ο κάτοικος των Συλάτων) Σίλατ. Συνών. -ίτης :1, -ιώτης :1, -λής :2

έντεκα ( αριθμ. ) ένdεκα [ˈendeka] Αξ., Αραβαν., Ουλαγ., Σινασσ., Τσουχούρ., Φάρασ., Φκόσ., Φλογ. ένdικα [ˈendika] Μισθ., Τσαρικ. γένdεκα [ˈʝendeka] Σίλ. ...