ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ενάμισυ ( αριθμ. ) ενάμισυ [eˈnamisi] Μισθ. ενάγ̑μισ̑' [eˈnaʝmiʃ] Αξ. ενατσ̑ήμισυ [enaˈtʃimisi] Μισθ. ...

έναμο (αριθμ.) έναμο [ˈenamo] Φάρασ. Aπό το αριθμ. ένα και το επίθμ. -μο. Κατά τον Καρολίδη (1885: 118-119, σχετίζεται με το λατιν. επίθμ. -mus (π.χ. primus και ἕβδο-μος). Πβ. τρίκι

Πρώτος, μόνο σε παιδικά λαχνίσματα Συνών. αρχινός :2, μπαστανλίκι, μπιριντζί :1, οντζίλ, πρώτος

ένας (I) ( αριθμ. ) ένας [ˈenas] Σινασσ., Φάρασ., Φλογ. εις [is] Σίλ. ειζ [iz] Σίλ. γεις [ʝis] Ανακ., Σίλ. Θηλ. μία [ˈmia] Ανακ., Σινασσ., Φάρασ. μιά [mɲa] Ανακ., Αξ., Μισθ., Σίλ., Σινασσ., Φλογ. εμιά [eˈmɲa] Ανακ., Αραβαν. ιμιά [iˈmɲa] Αραβαν., Γούρδ., Ουλαγ., Ποτάμ., Σίλατ., Τελμ., Φλογ. ιμιάς [imˈɲas] Ουλαγ. νια [ɲa] Σίλ. ...