ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

εν (μόρ.) εν [en] Αξ., Αραβαν., Αφσάρ., Ουλαγ., Σινασσ., Φάρασ. αν [an] Αξ., Αραβαν., Σίλ., Τελμ. εμ [em] Ουλαγ. Από το τουρκ. en. Η φρ. εν σονουνdά από το τουρκ. en sonunda.
1. Χρησιμποιείται για τον σχηματ. του υπερθετικού βαθμού : Εν το μέγα ένι ο Πέτρης (Ο πιο μεγάλος είναι ο Πέτρος) Αφσάρ. -Αναστασ. Αν το καλό (Ο πιο καλός) Αραβαν. -Φωστ.-Κεσ. Ότις ένι 'σ' τε μας εν το παλό (Όποιος είναι από μας ο πιο παλιός) Φάρασ. -Θεοδ.Παραδ. || Φρ. Εμ μπας̑ (Ο πιο κεφάλι˙ πρώτος) -Dawk. Εν σονουνdά (Στο πιο τελικά˙ εντελώς τελικά) Αραβαν. -Φωστ.-Κεσ. Απερά έπ'κα, απεκεί έπ'κα, εν σονουνdα έμbα ασ' σο τσ̑ούχος απέσω Αραβαν. -Φωστ.-Κεσ. Συνών. καλά
2. Ως ποσοτικό επίρρημα Φάρασ. : || Παροιμ. Να 'νοικ' γουί να ξειλήσει ανάου, εν προ 'α 'ξειλήσ' συ (Αν ανοίξεις λάκκο για να πέσει ένας άλλος, πιο μπροστά θα πέσεις εσύ˙ όποιος ανοίγει τον λάκκο του άλλου πέφτει εκείνος μέσα) Φάρασ. -Λουκ.Λουκ. Συνών. ακόμα, πιο, φαζλά :1