ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

πίνω ( ρ. ) πίνω [ˈpino] Ανακ., Μαλακ., Φάρασ., Φλογ. πίνου [ˈpinu] Σίλ. πγίνω [ˈpʝino] Αραβαν., Ουλαγ., Σεμέντρ., Σινασσ., Φλογ. πγίνου [ˈpʝinu] Μισθ., Σίλ. πχίνω [ˈpçino] Αξ., Γούρδ. πσ̑ίνω [ˈpʃino] Αξ. πγαίνου [ˈpʝenu] Σίλ. πγινίσ̑κω [pʝiˈniʃko] Αραβαν. Παρατατ. πίνισ̑κα [ˈpiniʃka] Αραβαν., Αραβ., Τελμ., Τροχ. πίνισ̑γκα [ˈpiniʃga] Ουλαγ. ...

πιο (επίρρ.) πιο [pço] Γούρδ., Σινασσ. Από το μεσν. επίρρ. πλιό > πιό, το οπ. από το αρχ. επίρρ. πλέον (συγκριτ. του επίθ. πολύς) με συνίζ.

Πιο, περισσότερο ό.π.τ. : Ετό έν' ας εμέν πιο άσπρος (Αυτός είναι πιο άσπρος από μένα) Σινασσ. -Αρχέλ.

Συνών. ακόμα :3, ακόμα, άλλα-λίγο :2, άλλα-λίγο, άλλος, νταχά, περισσός

πιπέρι ( ουσ. ουδ. ) πιπέριν [piˈperin] Σίλ. πιπέρ' [piper] Αραβαν. μπιbέρι [biˈberi] Σίλ. πεπέρ' [peˈper] Αξ., Γούρδ., Μισθ., Φλογ. ...