ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

ήλιος ( ουσ. αρσ. ) ήλιος [iʎos] Μισθ. ήλιους [ˈiʎus] Μισθ. ήλος [ˈilos] Φάρασ. έλιος [ˈeʎos] Αξ., Τελμ., Τροχ. όλιος [ˈοʎos] Ανακ., Αραβαν., Γούρδ., Δίλ., Μαλακ., Μισθ., Ποτάμ., Σίλατ., Σινασσ., Τελμ., Φερτάκ., Φλογ. όλιους [ˈοʎus] Αραβ., Μισθ., Τζαλ., Τσαρικ., Φλογ. όηλιος [ˈοiʎos] Φάρασ. όηλος [ˈοilos] Κίσκ., Φάρασ. γιούλης [ˈʝulis] Σίλ. Γεν. ηλού [iˈlu] Φάρασ. ...

ήλωμα (ουσ. ουδ.) ήωμα [ioma] Φάρασ., Φκόσ. Μεσν. ουσ. ἥλωμα = καρφί (Lampe).

Μεγάλο καρφί Φάρασ. : Καρφώνω το ήωμα (Καρφώνω το μεγάλο καρφί) Φάρασ. -Ανδρ.

ήμαρτον ( επιφ. ) ήμαρτον [ˈimarton] Αξ., Γούρδ., Μαλακ., Μισθ., Ουλαγ., Ποτάμ., Σίλ., Σινασσ., Φερτάκ. ήμαρτο [ˈimarto] Αξ., Ουλαγ., Σίλ. ήμαρτος [ˈimartos] Σινασσ. γήμαρτον [ˈʝimarton] Σίλ. γήμαρτο [ˈʝimarto] Ποτάμ., Σίλ. ...