ήμαρτον (επιφ.) ήμαρτον [ˈimarton] Αξ., Γούρδ., Μαλακ., Μισθ., Ουλαγ., Ποτάμ., Σίλ., Σινασσ., Φερτάκ.

Αξός, Γούρδονος, Μαλακοπή, Μισθί, Ουλαγάτς, Ποτάμια, Σίλλη, Σινασσός, Φερτάκαινα

ήμαρτο [ˈimarto] Αξ., Ουλαγ., Σίλ.

Αξός, Ουλαγάτς, Σίλλη

ήμαρτος [ˈimartos] Σινασσ.

Σινασσός

γήμαρτον [ˈʝimarton] Σίλ.

Σίλλη

γήμαρτο [ˈʝimarto] Ποτάμ., Σίλ.

Ποτάμια, Σίλλη

Αρχ. αόρ. ἥμαρτον του ρ. ἁμαρτάνω = σφάλλω. Η λ. από την λόγ. παράδ.

1. Επιφωνηματικώς, έσφαλα, συγγνώμη ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Υστεριάς βαβάς τσ̑ης πικρά πικρά μυριογογίσκι: «Γήμαρτον!» (Μετά ο πατέρας της έκλαιγε πολύ πικρά: «Έσφαλα!» ) Αξ.

Αξός

-Dawk.

Dawkins 1916

Αδαρά είπα κοτι̂́ λόγος· ήμαρτον! (Τώρα είπα κακιά κουβέντα· ήμαρτον!) Σινασσ.

Σινασσός

-Τακαδόπ.

Τακαδόπουλος 1982

|| Φρ. Έλα στο ήμαρτον (Έλα στο συγγνώμη˙ δείξε κατανόηση) Αξ.

Αξός

-Μαυρ.-Κεσ.

Μαυροχαλυβίδης/Κεσίσογλου 1960

2. Ως έκφραση αγανακτήσεως, ήμαρτον Σινασσ.

Σινασσός

: Ήμαρτον, άλλο δεν ντο θιάνω (Ήμαρτον, άλλο δεν το φτιάχνω) Σινασσ.

Σινασσός

-Αρχέλ.

Αρχέλαος 1899

Συνών. αμάν

3. Ως έκφραση θαυμασμού Σινασσ.

Σινασσός

Συνών. αμάν :2, διάτανος :4

ημέρα ( ουσ. θηλ. ) ημέρα [iˈmera] Αξ., Μαλακ., Ποτάμ., Σατ., Σίλ., Σινασσ., Φάρασ., Φκόσ. γημέρα [ʝiˈmera] Καππ. γ'μέρα [ˈɣmera] Αξ., Αραβαν., Σινασσ. μέρα [ˈmera] Αξ., Αραβαν., Δίλ., κ.α., Μισθ., Σινασσ., Τροχ., Φλογ. ήμαρα [ˈimara] Τσουχούρ. Γεν. 'μεριώς [meˈrʝos] Αξ. μέραγιου [ˈmeraʝu] Ουλαγ. Πληθ. ημέρι [iˈmeri] Τσουχούρ. μέρι [ˈmeri] Αφσάρ. μέρε [ˈmere] ...