ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

λησμόνεμα ( ουσ. ουδ. ) ζολμόνεμα [zoˈlmonema] Αξ. ζορμόνημα [zorˈmonima] Μισθ. ζορζόνημα [zoˈrzonima] Μισθ. ...

λησμονιάρης (επίθ.) ζορμονιάρ' [zormoˈɲar] Μισθ. Από το ρ. λησμονώ, όπου και τύπ. ζορμονώ, και το παραγωγ. επίθμ. -ιάρης. Πβ. το ήδη νεότ. ἀλησμονιάρης.

Αυτός που λησμονεί, αμελεί να κάνει κάτι, ο αμελής Μισθ.

λησμονώ ( ρ. ) λησμονώ [lizmoˈno] Σίλ. ζελμονώ [zelmoˈno] Σινασσ., Φάρασ. ζερμονώ [zermoˈno] Σινασσ. ζελμονάγω [zelmoˈnaɣo] Φάρασ. ζηρμουν-νώ [zirmunˈno] Σίλ. ζηρμονώ [zirmoˈno] Σίλ. ζηρμουνώ [zirmuˈno] Σίλ. ζολμονώ [zolmoˈno] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μισθ., Σίλατ., Σίλ., Φερτάκ., Φλογ. ζουλμονώ [zulmoˈno] Σίλ., Φερτάκ. ζορμονώ [zormoˈno] Ανακ., Μισθ., Σίλ., Τροχ. ...