καλεστής (ουσ. αρσ.) καλεστής [kaleˈstis] Ανακ., Σινασσ.

Ανακού, Σινασσός

καλεστσ̑ής [kalesˈtʃis] Αραβαν.

Αραβανί

καλετσής [kaleˈtsis] Σίλατ., Φερτάκ.

Σίλατα, Φερτάκαινα

Πληθ. καλετσήδοι [kaleˈtsiði] Μαλακ.

Μαλακοπή

Νεότ. ουσ. καλεστής (η λ. στο Λεξ. Βλάχ.).

Καλεστής, αυτός που προσκαλεί στον γάμο ό.π.τ.

ό.π.τ.

: || Ασμ. Έστειλα τρει γκαι 'να γκερί
Καλετσήδοι μικρά ήσανε
(Έστειλα τρεις κι ένα κερίΟι καλεστές ήταν μικροί) Μαλακ.

Μαλακοπή

-ΚΜΣ-ΚΠ177

ΚΜΣ-ΚΠ177

καλημάνος ( ουσ. αρσ. ) καλημάνους [kaliˈmanus] Φάρασ. ...