ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

καλίγι ( ουσ. ουδ. ) καλίγ' [kaˈliɣ] Αραβαν., Γούρδ. καλίκι [kaˈlici] Ανακ., Σίλατ., Σινασσ., Φερτάκ. καλίκ' [kaˈlik] Ανακ., Μαλακ., Τζαλ. καλίg' [kaˈlig] Φλογ. καλίχ' [kaˈlix] Αραβαν., Γούρδ. κελίκι [ceˈlici] Γούρδ., Σίλ. κελίκ' [ceˈlik] Ουλαγ., Τελμ., Φερτάκ. ...

καλίγωμα (ουσ. ουδ.) καλίγωμα [kaˈliɣoma] Γούρδ. καλάουμα [kaˈlauma] Φάρασ. Μεσν. ουσ. καλίγωμα.

Πετάλωμα ό.π.τ.

καλιγώνω ( ρ. ) καλιγώνω [kaliˈɣono] Ανακ., Αραβαν., Γούρδ., Ποτάμ., Σινασσ., Τελμ., Φλογ. καλεγώνου [kaleˈɣonu] Φάρασ. καλαγώνω [kalaˈɣono] Φλογ. καλαώνου [kalaˈonu] Φάρασ. καλαβώνω [kalaˈvono] Μαλακ. καβαλώνω [kavaˈlono] Μισθ. ...