ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

καλλίκεμα ( ουσ. ουδ. ) γαλίτσ̑ημα [ɣaˈlitʃima] Φάρασ. κάλ'τσημα [ˈkaltsima] Μισθ., Σίλ. κάλ'ντεμα [ˈkaldema] Αραβαν., Γούρδ. κάτλημα [ˈkatlima] Σίλ. Γεν. καλ'τσημάτ' [kaltsiˈmat] Μισθ. ...

καλλικευτής (ουσ. αρσ.) καλλιευτής [kaʎeˈftis] Τελμ. Από το μεσν. ουσ. καβαλλικευτής (Λεξ. Κριαρ.). Πβ. καλλικεύω < καβαλλικεύω.

Καβαλάρης : || Ασμ. -Ξέβαλα το σπαθίdζι μου, μουρμούρι τον εποίκα
-Ας κονdζ̑υλήσει το μαύρο σου, και ας φάγει τον καλλιευτήν του (-Έβγαλα το σπαθάκι μου, του έφτιαξα τάφο
-Ας σκοντάψει το μαύρο άλογο σου, και ας φάει τον καβαλάρη του) Τελμ. -Lag. Συνών. αλογάρης, αλογάτος, ατλής, βορδωνάτος :2, καβαλλάρης

καλλικεύω ( ρ. ) καλ'γκεύω [kalˈɟevo] Αξ. καλ'γεύω [kalˈʝevo] Σίλατ. γαλ'γεύω [ɣalˈʝevo] Σινασσ. καλ'τσ̑εύου [kalˈtʃevu] Μισθ., Τσαρικ. γκαλ'τσ̑εύου [galˈtʃevu] Τσουχούρ., Φάρασ. γαλ'τζ̑εύω [ɣalˈdʒevo] Φάρασ. γαλιτσ̑έου [ɣaliˈtʃeu] Φάρασ. καλεύω [kaˈlevo] Αραβαν., Φλογ. καλεύου [kaˈlevu] Μαλακ., Μισθ. καλιεύου [kaˈʎevu] Μισθ. ...