ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

σιτάρι ( ουσ. ουδ. ) σιτάρι [siˈtari] Ποτάμ. σ̑ιτάρ' [ʃi'tar] Ανακ. στάρι [ˈstari] Σίλ., Τελμ., Τροχ. στάρ’ [ˈstar] Φερτάκ. ...

σιτζίμι (ουσ. ουδ.) σιτζ̑ίμ' [siʹdʒim] Μαλακ., Σίλ., Σινασσ. σιτσ̑ίμ' [siʹtʃim] Φλογ. Από το τουρκ. ουσ. sicim = σπάγγος.

Λεπτό γερό σκοινί, σπάγγος, κορδόνι ό.π.τ. : Σιτσ̑ίμια λέμε τα μικρά ράμματα (Σιτζίμια λέμε τα μικρά σκοινιά) Φλογ. -ΙΛΝΕ 812 || Φρ. Βρέσ̑ει σιτζ̑ίμ γκιμπί (Βρέχει σκοινί κορδόνι˙ βρέχει πολύ, από την τουρκ. φρ. sicim gibi yağmur) Σίλ. -Κωστ.Σ. Συνών. ραφίδι :2

σιτίλι ( ουσ. ) σ̑ιτίλιν [ʃiˈtilin] Φάρασ. σ̑ιτίλι [ʃiˈtili] Αφσάρ., Κίσκ., Τσουχούρ., Φάρασ. σιτίλ' [siˈtil] Μαλακ., Σινασσ. Θηλ. σίτλη [ˈsitli] Φάρασ. ...