ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

κοιλιά ( ουσ. θηλ. ) κοιλία [ciˈlia] Τελμ. κοιλιά [ciˈʎa] Αξ., Αραβαν., Αραβ., Μισθ., Σίλ., Σινασσ., Τροχ., Φλογ. κ’λιά [kʎa] Μισθ. τσ̑οιλία [tʃiˈlia] Τσουχούρ., Φάρασ. τζ̑οιλία [dʒiˈlia] Αφσάρ., Φάρασ. τζ̑οιλιά [dʒiˈʎa] Κίσκ., Φάρασ. τσ̑ελέ [tʃe'le] Φάρασ. ...

κοιμητήρι (ουσ. ουδ.) κοιμητήρ' [cimiˈtir] Γούρδ. Από το μεσν. ουσ. κοιμητήριν, το οπ. από το αρχ. ουσ. κοιμητήριον.

Κοιμητήριο, νεκροταφείο

κοιμίζω ( ρ. ) κοιμίζω [ciˈmizo] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Ουλαγ., Ποτάμ., Σινασσ. κοιμίζου [ciˈmizu] Μαλακ., Σίλ. τσ̑οιμίζω [tʃiˈmizo] Φάρασ. τσ̑οιμίζου [tʃiˈmizu] Μισθ. Παρατατ. κοίμιζα [ˈcimiza] Ανακ. Αόρ. κοίμ’σα [ˈcimsa] Μαλακ., Φλογ. τζ̑οίμ'σα [ˈdʒimsa] Μισθ. Παθ. κοιμάμαι [ciˈmame] Ουλαγ. κοιμάμι [ciˈmami] Σίλ. Μτχ. κοιμισμένος [cimiˈzmenos] Αξ. ...