ζάντωμα (ουσ. ουδ.) ζάνdωμα [ˈzandoma] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Ουλαγ., Σίλατ.

Αξός, Αραβανί, Γούρδονος, Ουλαγάτς, Σίλατα

ζάνdουμα [ˈzanduma] Μισθ.

Μισθί

τσάνdωμα [ˈtsandoma] Ανακ.

Ανακού

τσάνdουμα [ˈtsanduma] Μαλακ.

Μαλακοπή

Πληθ. τσανdώματα [tsanˈdoma] Μαλακ.

Μαλακοπή

Από το ρ. ζαντώνω και το παραγωγ. επίθμ. -μα.

1. Κλείδωμα Αξ., Αραβαν., Μισθ., Ουλαγ.

Αξός, Αραβανί, Μισθί, Ουλαγάτς

: Τύραγιου ντο ζάνdωμα (Της πόρτας το κλείδωμα) Ουλαγ.

Ουλαγάτς

-Κεσ.

Κεσίσογλου 1951

Τ' θύρας ντου ζάνdουμα (Της πόρτας το κλείδωμα) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Συνών. κοράκι, τσάτημα

2. Αμπάρα, σύρτης Ανακ., Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Σίλατ.

Ανακού, Αραβανί, Γούρδονος, Μαλακοπή, Σίλατα

Συνών. ιρεζές, κιουσκιού

ζαντώνω ( ρ. ) ζανdώνω [zanˈdono] Αξ., Αραβαν., Αραβ., Ουλαγ., Σεμέντρ., Σίλατ., Τσαρικ., Φερτάκ. ζανdώνου [zanˈdonu] Μισθ. τσανdώνω [tsanˈdono] Μαλακ., Φλογ. Παθ., Αόρ. ζανdώχα [zanˈdoxa] Μισθ. ...