ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ζάντωμα (ουσ. ουδ.) ζάνdωμα [ˈzandoma] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Ουλαγ., Σίλατ. ζάνdουμα [ˈzanduma] Μισθ. τσάνdωμα [ˈtsandoma] Ανακ., Μαλακ. Από το ρ. ζαντώνω και το παραγωγ. επίθμ. -μα.

1. Κλείδωμα Αξ., Αραβαν., Μισθ., Ουλαγ. : Τύραγιου ντο ζάνdωμα (Της πόρτας το κλείδωμα) Ουλαγ. -Κεσ. Τ' θύρας ντου ζάνdουμα (Της πόρτας το κλείδωμα) Μισθ. -Κοτσαν. Συνών. κοράκι, τσάτημα

2. Αμπάρα, σύρτης Ανακ., Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Σίλατ. Συνών. ιρεζές, κιουσκιού

ζαντώνω ( ρ. ) ζανdώνω [zanˈdono] Αξ., Αραβαν., Αραβ., Ουλαγ., Σεμέντρ., Σίλατ., Τσαρικ., Φερτάκ. ζανdώνου [zanˈdonu] Μισθ. τσανdώνω [tsanˈdono] Μαλακ., Φλογ. Παθ., Αόρ. ζανdώχα [zanˈdoxa] Μισθ. ...