ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ζαναάτι ( ουσ. ουδ. ) ζαναάτ' [zanaˈat] Μισθ. ζαναέτ' [zanaˈet] Αξ. ζεναάτι [zenaˈati] Αφσάρ. ζενα̈α̈́τ' [zenæˈæt] Φλογ. ζενεέτ͑ι [zeneˈetʰi] Φάρασ. ζενεέτ' [zeneˈet] Ουλαγ., Τροχ. ζενεέσ̑' [zeneˈeʃ] Αραβαν. ζενεχα̈́τι [zeneˈxæti] Φάρασ. ζεναγέτ' [zenaˈʝet] Μαλακ. ...

ζανάχεμα (ουσ. ουδ.) ζανάχεμα [zaˈnaçema] Φάρασ. Από το ρ. ζαναχεύω και το παραγωγ. επίθμ. -μα.

Κοροϊδία : Ατό το ζανάχεμα πήεν πολύ σο ζόριν του (Αυτή η κοροϊδία τον πείραξε πολύ) Φάρασ. -Θεοδ.Παραδ. Συνών. αναγέλασμα, γέλασμα :3, ζεφκλέντισμα, μαϊτάπι

Τροποποιήθηκε: 06/03/2025

ζαναχεύω ( ρ. ) ζαναχ̇εύω [zanaˈxevo] Φάρασ. τζαναχ̇εύω [dzanaˈxevo] Φάρασ. τσαναχεύου [tsanaˈçevu] Τσουχούρ. τσαναχέου [tʃanaˈxeu] Φάρασ. ...