ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

αναβόλισμα ( ουσ. ) αναβόλισμα [anaˈvolizma] Αξ., Μισθ. αναβόλ̑ημα [anaˈvoʎima] Μισθ., Σίλ. 'νεβόλεμα [neˈvolema] Φάρασ. νε'όλημα [neˈolima] Τσουχούρ. Πληθ. 'νεβολίσματα [nevoˈlizmata] Φλογ. ...

αναγέλασμα (ουσ. ουδ.) αναγέλασμα [anaˈʝelazma] Μαλακ. Νεότ. ουσ. ἀναγέλασμα. Η λ. στον Πόρτ. Βλ. ΙΛΝΕ, λ. ἀναγέλασμα.

Εμπαιγμός ή περίγελως Συνών. γέλασμα

αναγελώ ( ρ. ) αναγελώ [anaʝeˈlo] Μαλακ., Σινασσ., Φλογ. αναγελιέμαι [anaʝeˈʎeme] Αξ. Αόρ. αναγέλασα [anaˈʝelasa] Μαλακ. ...