Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
αναβαίνω ( ρ. ) αναβαίνω [anaˈveno] Αξ., Τελμ. αναβαίνου [anaˈvenu] Μισθ., Φλογ. ανεβαίνω [aneˈveno] Αραβαν. Παρατατ. αναβαίνισ̑κα [anaˈveniʃka] Αξ., Μισθ. ανεβαίνιξα [aneˈveniksa] Μισθ., Σίλατ. ανέβαινα [aˈnevena] Τελμ. ανεβαίνκα [aneˈvenka] Φάρασ. Αόρ. ανέβα [aˈneva] Αραβαν., Μισθ., Ποτάμ., Σίλατ., Σινασσ., Τελμ., Τροχ., Τσαρικ., Φλογ. ηνέβα [iˈneva] Γούρδ. Υποτ. αναβώ [anaˈvo] Αξ., Μισθ., Τελμ. ...
αναβαλάδι (ουσ. ουδ.) Πληθ. αναβαλάδια [anavaˈlaðʝa] Φλογ. Πιθ. από το ουσ. αναβολή (σημ. 2) και το παραγωγ. επίθμ. -άδι.
Δώρα στην λεχώνα Συνών. λοχοζώμι :1
αναβασίδι ( ουσ. ουδ. ) Πληθ. αναβασία [anavaˈsia] Μισθ. αναβασίις [anavaˈsiis] Μισθ. ...