βλαστάρι (ουσ. ουδ.) βλαστάρ' [vlaˈstar] Γούρδ., Μισθ., Σινασσ.

Γούρδονος, Μισθί, Σινασσός

βκοστάρι [vkoˈstari] Φάρασ.

Φάρασα

βγοστάρι [vɣoˈstari] Φάρασ.

Φάρασα

'γοστάρι [ɣoˈstari] Φάρασ.

Φάρασα

Από το μεσν. ουσ. βλαστάριον, το οπ. από το αρχ. ουσ. βλαστός και το υποκορ. επίθμ. -άριον.

Βλαστάρι ό.π.τ.

ό.π.τ.

Συνών. ακρεμόνι, φιλίζ

βλαττί ( ουσ. ουδ. ) βλαττί [vlaˈti] Σινασσ. ...