ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

βιλλί ( ουσ. ουδ. ) βιλλί [viˈli] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Αραβ., Μαλακ., Μισθ., Ουλαγ., Σινασσ., Φάρασ., Φλογ. βελλί [veˈli] Αραβαν. Θηλ. βιλλή [viˈli] Φερτάκ. ...

βιλλίκα (ουσ. θηλ.) βιλλίκα [viˈlika] Αραβαν. Από το ουσ. βιλλί και το υποκορ. επίθμ. -ίκα.

Mικρό πέος. Πβ. πουλί

βινεύω ( ρ. ) βινεύω [viˈnevo] Φάρασ. βινεύου [viˈnevu] Φάρασ. βινέω [viˈneo] Φάρασ. Αόρ. βίνεψα [ˈvinepsa] Αφσάρ., Τσουχούρ., Φάρασ. μπίνεψα [ˈbinepsa] Φάρασ. φίνεψα [ˈfinepsa] Φάρασ. ...