ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

σβήνω ( ρ. ) σβήνω [ˈzvino] Αξ. σβήνου [ˈzvino] Μισθ. σβήν-νου [ˈzvinnu] Σίλ. βζήνω [ˈvzino] Σεμέντρ., Φάρασ. βζήνου [ˈvzinu] Μισθ. 'βήνω [ˈvino] Αραβαν., Γούρδ., Ουλαγ., Τελμ. 'βούνω [ˈvuno] Τελμ. ζήνω [ˈzino] Αφσάρ., Φάρασ. βρήνου [ˈvrinu] Σίλ. Παρατατ. βζήκα [ˈvzika] Φάρασ. ...

σβήσιμο (ουσ. ουδ.) σβήσιμου [ˈzvisimu] Μισθ. βσήσιμου [ˈvzisimu] Μισθ. βήσιμο [ˈvisimo] Γούρδ. βήνημα [ˈvinima] Ουλαγ. Από το νεότ. ουσ. σβήσιμον το οπ. από το μσν. ρ. σβήνω και παραγώγ. επίθμ. -σιμο.

Σβήσιμο ό.π.τ. : Τσιρεκιού ντο βήνημα τί 'ναι; (Τι είναι να σβήνεις το λυχνάρι;) Ουλαγ. -Κεσ. Αντίθ άφτημα, ήψιμο :1

Συνών. άφτημα

σε ( μόρ. ) σε [se] Σίλ. σ' [s] Σίλ. ...