όμουχλα
(ουσ. θηλ.)
όμουχλα
[ˈomuxla]
Σίλ.
όμουρχα
[ʹomurxa]
Σίλ.
Αρσ.
όμουρχας ο
[ʹomurxas]
Σίλ.
Από το αρχ. ουσ. ὁμίχλη, δωρ. ὀμίχλα, με αναβιβασμό του τόνου και εναλλαγή υγρών (Κωστάκης 1968: 51). Πβ. ποντ. έμουχλα.
Ομίχλη
:
Α-Γιώργης ήφ'ρι μιά όμουχλα με τ' χαϊβάνιν του, τζίπ τα μάτζα τους ρε σωρούσι οπ' τσην όμουχλα
(Ο Άι-Γιώργης έφερε μιά ομίχλη με το άλογό του, τίποτα δεν έβλεπα τα μάτια τους από την ομίχλη)
Σίλ.
-ΚΜΣ-Έξοδος Β
Έπιασίν dα όμουρχας
(Τους έπιασε ομίχλη)
Σίλ.
-Κωστ.Σ.
Συνών.
αντάρα :1, κατσηφάρα :1, ντουμάνι
Τροποποιήθηκε: 25/04/2025