ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

ντάλι ( ουσ. ουδ. ) ντάλι [ʹdali] Φάρασ. ντάλ’ [dal] Αξ., Αραβαν., Μισθ., Ουλαγ., Τζαλ., Τροχ., Τσαρικ. τάλι [ʹtali] Αφσάρ., Φάρασ. τάλ’ [tal] Φλογ. νταλί [daˈli] Σίλ. ταλί [taˈli] Σινασσ. ...

νταλίκατζης (ουσ. αρσ.) νταλίκατζηδες [daʹlikadziðes] Αξ. Από το ουσ. της κοινής ν.ε. νταλίκα και το παραγωγ. επίθμ. -τζής.

Νταλικιέρης

νταλντίζω ( ρ. ) νταλντι̂́ζω [dalˈdɯzo] Αξ., Αραβαν. νταλντίζου [dalˈdizu] Μισθ. νταλντώ [dalˈdo] Μισθ. ταλτώ [talˈto] Σινασσ., Φλογ. ταλτι-έω [talˈtieo] Φάρασ. Αόρ. ντάλ’σα [ˈdalsa] Αραβαν., Σινασσ. Παθ., Μτχ. ταλτιεμένου [taltieʹmenu] Φάρασ. ...