ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

νταγλαντίζω
νταγλάντισμα
νταής
ντάι
νταϊλού
ντάιμα
νταλάγαμπαρ
νταλαστίζω
νταλγαλατίζω
νταλγκάς
νταλγούνι
ντάλι
νταλίκατζης
νταλντίζω
νταμάρι
νταμάχι
ντάμι
νταμιτζάνα
νταμλαμάς
νταμλαμιά
νταμλατίζω

νταλγκάς ( ουσ. αρσ. ) νταλγκάς [dalˈgas] Μισθ., Φκόσ. ταλγάς [taˈlɣas] Φάρασ. ...

νταλγούνι (επίθ.) νταλγούν' [dalʹɣun] Μισθ. ταλγούνι [talˈɣuni] Φάρασ. Από το τουρκ. επίθ. dalgın (< παλ. τουρκ. tal-) = α) απορροφημένος, αφηρημένος β) αναίσθητος, σε κώμα.

Αφηρημένος, απορροφημένος ό.π.τ. Συνών. σαβάχος :2

ντάλι ( ουσ. ουδ. ) ντάλι [ʹdali] Φάρασ. ντάλ' [dal] Αξ., Αραβαν., Μισθ., Ουλαγ., Τζαλ., Τσαρικ. τάλι [ʹtali] Αφσάρ., Φάρασ. τάλ' [tal] Φλογ. νταλί [daˈli] Σίλ. ταλί [taˈli] Σινασσ. ...