ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

φάκατ
φακλώνω
φακούδι
φακουδίστρα
φακουδίτσι
φακουδιώνα
φάλαγγα
φάλι
φαλτσής
φαμίλια
φάμπουλο
φάνα
φανάρι
φανερώνω
φανίζω
φάνισμα
φαράκα
φαρακλίκα
φαρακοπίρι
φαρακώνω
Φαρασαλής

φαμίλια ( ουσ. θηλ. ) φαμίλια [faˈmiʎa] Σίλ. ...

φάμπουλο (ουσ. ουδ.) φάμbουλο [ˈfambulo] Αξ. φαμbούλι [famˈbuli] Σινασσ. φαμbούλ' [famˈbul] Μαλακ. παbούλ' [paˈbul] Φλογ. μαμbούλ' [mamˈbul] Φλογ. φιλάbουρου [fiˈlaburu] Μισθ. Aπό το μεσν. ουσ. φλάμπουρο (< λατιν. flammulum) χωρίς την ανομ. υγρών. Πβ. διπλοφάμπουλος

Το λειρί της κότας ή του πετεινού ό.π.τ. : Ντου φιλάbουρου τ’ βγαίν’ ένα νουνdζιά (To λειρί του βγαίνει μιά ουγγιά) Μισθ. -ΚΜΣ-ΚΠ242 Συνών. κάγια, κεκίλι, λειρί

φάνα ( ουσ. θηλ. ) φάνα [ˈfana] Φάρασ., Φκόσ. ...