ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

μουρντάρης ( επίθ. ) μουρντάρης [murˈdaris] Φάρασ. μουρτάρης [murˈtaris] Μισθ., Φάρασ. μουρντάρ' [murˈdar] Τροχ., Φάρασ. μουντάρης [muˈndaris] Σίλ., Φάρασ. μουντάρ' [munˈdar] Αξ., Μαλακ., Τροχ., Φάρασ., Φερτάκ. Θηλ. μουρντάρτ͑σα [murˈdartʰsa] Φάρασ. μουντάρτ͑σα [muˈdartʰsa] Φάρασ. μουντάρ'σσα [muˈdarsa] Σίλ. Ουδ. μουρντάρι [murˈdari] Φάρασ. μουνdάρι [muˈndari] Φάρασ. ...

μούρτο (ουσ. ουδ.) μούρτο [ˈmurto] Φάρασ. Aπό το αρχ. ουσ. μύρτος, μέσω του τουρκ. ουσ. murt = ο καρπός της μυρτιάς (< περσ. mūrd).

Mυρτιά

μουσαμπάς ( ουσ. αρσ. ) μουσ̑αμbάς [muʃamˈbas] Φάρασ. μουσαbά [musaˈba] Μισθ. ...