μουρνταρεύω (ρ.) μουρταρεύω [murtaˈrevo] Φάρασ.

Φάρασα

μουdαρεύω [mudaˈrevo] Φάρασ.

Φάρασα

Αόρ. μουρτάρεψα [murˈtarepsa] Φάρασ.

Φάρασα

Από το επίθ. μουρντάρης, όπου και τύπ. μουντάρι, και το παραγωγ. επίθμ. -εύω.

Μολύνω, μαγαρίζω : Μουρτάρεψαν την εκκλεσία μας (Μαγάρισαν την εκκλησία μας) Φάρασ.

Φάρασα

-Θεοδ.Ιστ.

Θεοδωρίδης 1956

μουρντάρης ( επίθ. ) μουρντάρης [murˈdaris] Φάρασ. μουρτάρης [murˈtaris] Μισθ., Φάρασ. μουρντάρ' [murˈdar] Τροχ., Φάρασ. μουντάρης [muˈndaris] Σίλ., Φάρασ. μουντάρ' [munˈdar] Αξ., Μαλακ., Τροχ., Φάρασ., Φερτάκ. Θηλ. μουρντάρτ͑σα [murˈdartʰsa] Φάρασ. μουντάρτ͑σα [muˈdartʰsa] Φάρασ. μουντάρ'σσα [muˈdarsa] Σίλ. Ουδ. μουρντάρι [murˈdari] Φάρασ. μουνdάρι [muˈndari] Φάρασ. ...