ντιλίκι (ουσ. ουδ.) ντιλίκ' [diˈlik] Αξ.

Αξός

ντιλίτσ' [diˈlits] Μισθ., Τσαρικ.

Μισθί, Τσαρικλί

Πληθ. τιλίκια [tiʹlica] Σίλατ.

Σίλατα

Από το τουρκ. διαλεκτ. ουσ. dilik ή tilik = σχιζάφτικο (ζώο) (THADS 4, λ. dilik 10, λ. tilik I).

1. Σχισμή στα πλάγια του ενδύματος αντερί Αξ., Σίλατ., Τσαρικ.

Αξός, Σίλατα, Τσαρικλί

2. Σχίσιμο αφτιού ζώου ως αναγνωριστικό σημάδι ιδιοκτησίας Μισθ.

Μισθί

ντιλίμι ( ουσ. ουδ. ) ντιλίμ' [diˈlim] Αραβαν., Μαλακ., Μισθ., Ουλαγ., Φλογ. τιλίμι [tiˈlimi] Τσουχούρ., Φάρασ. τιλίμ' [tiˈlim] Φλογ. ...