Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ντικένι ( ουσ. ουδ. ) ντικ͑έν' [diˈkʰen] Σίλ., Τελμ. ντικιάν' [diˈcan] Φερτάκ. τικιάνι [tiˈcani] Φερτάκ. Πληθ. ντικένια [diˈceɲa] Τελμ. ντικενίδια [diceˈniðʝa] Φλογ. ...
ντικί (ουσ. ουδ.) ντικί [diˈci] Αραβαν., Σίλ. Από το τουρκ. διαλεκτ. ουσ. tike = α) κομμάτι β) μπουκιά, όπου και τύπ. tiki, dike (TSS, λ. dike I).
1. Μικρή ποσότητα, λιγάκι Σίλ. : Ένα ντικί όξινους (Λιγάκι ξινός) Σίλ. -Κωστ.Σ. Συνών. βούκα, ψιχίδι :1
2. Ειδικότ., μπουκιά κρέατος Αραβαν.
ντίκια ( επίρρ. ) ντίκια [ˈdica] Σίλ. τίκ-κια [tic:a] Σίλ. ...