μαργαριτάρι (ουσ. ουδ.) μαργαριτάρ' [marɣariˈtar] Γούρδ., Μισθ., Σίλατ., Σινασσ., Τζαλ.

Γούρδονος, Μισθί, Σίλατα, Σινασσός, Τζαλέλα

μαλγαριτάρι [malɣariˈtari] Φλογ.

Φλογητά

μαγλαϊτάρ' [maɣlaiˈtar] Αξ.

Αξός

μαγλατάρι [maɣlaˈtari] Μισθ., Τσαρικ.

Μισθί, Τσαρικλί

μαγλατάρ' [maɣlaˈtar] Τροχ.

Τροχός

Μεσν. ουσ. μαργαριτάρι (< υποκορ. του μεταγν. ουσ. μαργαρίτης), με ακόλουθη ανομ. υγρών και μετάθ.

Mαργαριτάρι· η λ. μόνο σε άσμ. ό.π.τ.

ό.π.τ.

: || Ασμ. Μαργαριτάρ’ είν’ ο γαμπρός και μάλαμα η νύφη ((Μαργαριτάρι είναι ο γαμπρός και χρυσάφι η νύφη· γαμήλιο)) Τζαλ.

Τζαλέλα

-ΚΜΣ-ΚΠ340

ΚΜΣ-ΚΠ340

Στολίσετε την κόρη μου και κάμετέ τη νύφη
με όλα τα νιθέρια της και τα μαργαριτάρια (Στολίστε την κόρη μου και κάν'τε τη νύφη
με όλα τα πετράδια της και τα μαργαριτάρια) Σινασσ.

Σινασσός

-Λεύκωμα

Νέα Σινασός 1924

Τα βόδια τ' είνdαι σαν τ' αγγέλους
και τ' αλέτιρ ασ' σο μαγλατάρ' ( Τα βόδια του είναι σαν τους αγγέλους
και το αλέτρι του από μαργαριτάρι) Τροχ.

Τροχός

-Νίγδελ.Λ.

Νίγδελης 2018

Συνών. ιντζί

μαργαριταριώνας ( επίθ. ) μαργαριταριώνας [marɣaritaˈrʝonas] Σινασσ. μαγλαϊταριώνας [maɣlaitaˈrʝonas] Αξ. ...