ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

πάπουλα ( ουσ. θηλ. ) πάπουλα [ˈpapula] Δίλ., Μισθ. πάπ'λα [ˈpapla] Αξ., Μισθ., Σεμέντρ., Φλογ. παπούλα [paˈpula] Αραβαν., Γούρδ., Φερτάκ. bαπούλα [baˈpula] Γούρδ. αbλά [aˈbla] Τελμ. ...

παπουρλάντισμα (ουσ. ουδ.) παπουρλάdι̂σμα [papurˈladzɯma] Αραβαν. Από το αορ. θ. parpılladı/parpulladı του τουρκ. διαλεκτ. ρ. parpıllamak/parpullamak = θεραπεύω κάποιον από λύσσα (THADS, λ. parpıllamak I, parpullamak IV), και το παραγωγ. επίθμ. -μα.

Το γήτεμα για τη θεραπεία της λύσσας

παπούτσι ( ουσ. ουδ. ) παπούτσι [paˈputsi] Φάρασ. παπούτσ' [paˈputs] Γούρδ. παπούσ̑' [paˈpuʃ] Αραβαν. μπαbούτζ̑ι [baˈbudʒi] Ουλαγ., Σίλ. μπαbούτσ' [baˈbuts] Ουλαγ. Πληθ. παπούτσ̑α [paˈputʃa] Ανακ., Μισθ., Ουλαγ. παπούτσα [paˈputsa] Φάρασ. παπούτζ̑α [paˈpudʒa] Σινασσ. ...