πουρουστίζω
(ρ.)
πουρουστίζω
[purus'tizo]
Μαλακ., Σινασσ.
πουρουστώ
[purus'to]
Σινασσ.
πουρουσ̑τιέου
[puruˈʃtçeu]
Φάρασ.
Αόρ.
πουρούγισα
[puˈruʝisa]
Μαλακ.
μπουρούισα
[buˈruisa]
Σίλ.
μπουλούισα
[buˈluisa]
Σίλ.
Μτχ.
πουρουστισμένος
[purustiˈzmenos]
Σινασσ.
Από το τουρκ. ρ. buruşmak = ζαρώνω. Πβ. ποντ. πουρουσ̑ώνω = γίνομαι σκυθρωπός.
1. Ζαρώνω, μαραίνομαι
ό.π.τ.
2. Ρυτιδιάζω
ό.π.τ.
:
Mπουλούισ' πρόσ'που σου
(Ζάρωσε το πρόσωπό σου)
Σίλ.
-ΚΜΣ-ΛΚ4