1. Επίπεδη πέτρα, πλάκα Ανακ., Δίλ., Φάρασ.

Ανακού, Δίλα, Φάρασα

: Καθούτουν σ’ φκαdζ̑ί πάνω (καθόταν σε μιά πέτρα επάνω) Φάρασ.

Φάρασα

-ΚΜΣ-Θεοδ.

ΚΜΣ-Θεοδωρίδη 2017

Για πλακιά βάλλισ̑καμ' σο στήχι τ' για μαλλιά (Ή πλάκες ζεστές βάζαμε στο στήθος του, ενν. του αρρώστου, ή μάλλινα) Δίλ.

Δίλα

-ΙΛΝΕ 887

Κωστάκης 1967

|| Ασμ. Σο στόμα σ’ έβατζ̑ε φκαdζ̑ί
να μη βκάλ’ άπιστης καdζ̑ί (Το στόμα σου έβαλε πλάκα
για να μην βγάλεις λόγια άπιστης ) Φάρασ.

Φάρασα

-Θεοδ.Τραγ.

Θεοδωρίδης 1988

2. Πήλινο κάλυμμα δοχείου Μαλακ., Σινασσ.

Μαλακοπή, Σινασσός

3. Είδος φαγητού με ψάρι Σινασσ.

Σινασσός