ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

παπαδιά ( ουσ. θηλ. ) παπαδία [papaˈðia] Τσουχούρ. παπαδιά [papaˈðʝa] Μαλακ., Σινασσ., Φλογ. παπατιά [papa'tça] Μισθ. παπαγιά [papaʝa] Φερτάκ. παπαριά [papaˈrʝa] Αραβαν., Ουλαγ., Σίλ. ...

παπαδικός (επίθ.) Θηλ. παπαδική η [papaðiˈci] Μαλακ. Ουδ. Πληθ. παπαδικά τα [papaðiˈka] Φλογ. Από το μεσν. επίθ. παπαδικός. Η ουσιαστικοπ. του ουδ. πληθ. με σημ. ‘τα ράσα του ιερέα' ήδη μεσν.

Ως ουσ., ετήσιο ποσό που δίδεται από τους ενορίτες προς τον ιερέα ως αμοιβή ό.π.τ.

παπάς ( ουσ. αρσ. ) παπάς [paˈpas] Καππ. παάς [paˈas] Μισθ. Γεν. παπαδιού [papaˈðʝu] Αξ., Φλογ. παπαγιού [papaˈʝu] Αξ. Πληθ. παπάδοι [paˈpaði] Μαλακ., Φάρασ. παπάροι [paˈpari] Σίλ. παπάοι [paʹpai] Τσαρικ. παπάδε [paˈpaðe] Φλογ. παπάγε [paˈpaʝe] Αξ. παπάζγια [paˈpazʝa] Αξ. ...