παντρεύω (ρ.) παντρεύω [pan'drevo] Γούρδ., Μαλακ., Ποτάμ.

Γούρδονος, Μαλακοπή, Ποτάμια

παντρεύου [pan'drevu] Μισθ.

Μισθί

παντρέου [pan'dreu] Φάρασ.

Φάρασα

Αόρ. πάντρεψα [ˈpandrepsa] Γούρδ.

Γούρδονος

πάντριψα [ˈpandripsa] Μαλακ.

Μαλακοπή

Παθ. παντρεύουμι [pan'drevumi] Μαλακ.

Μαλακοπή

Από το μεσν. ρ. ὑπανδρεύω, το οπ. από το μεταγν. επίθ. ὕπανδρος και το παραγωγ. επίθμ. -εύω. Ο τύπ. παντρεύω ήδη μεσν.

Παντρεύω, στεφανώνω ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Εγώ ήρτα να πανdρέψω το κορίτσ̑ι σ' σον αδελφό μ' (έχω έρθει για να παντρέψω την κόρη σου με τον αδελφό μου) Ποτάμ.

Ποτάμια

-Dawk.

Dawkins 1916

Τ' απάν' Τσερετσή παντρεύου ντου παιϊ μ' (Την επόμενη Κυριακή παντρεύω το παιδί μου) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Συνών. ευλογώ, δοικώ

παντσάς ( ουσ. αρσ. ) παντσ̑άς [pan'tʃas] Φάρασ. π͑αντσ̑άς [pʰan'tʃas] Φάρασ. π͑α̈ντσ̑α̈́ς [pʰæn'tʃæs] Αφσάρ. ...