ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

σινίρ ( ουσ. ουδ. ) σινίρ [siˈnir] Ουλαγ. σινίρ [sɯˈnɯr] Αραβαν. σινέρι [siˈneri] Φάρασ. Πληθ. σινίδια [siˈniðʝa] Σίλ. ...

σινιχτσής (ουσ. αρσ.) σϋνϋχτσής [synyxˈtsis] Μισθ. Από το τουρκ. ουσ. sınıkçı, όπου και διαλεκτ. τύπ. sınıhçı = αυτός που αποκαθιστούσε τα σπασμένα οστά.

Πρακτικός γιατρός για κατάγματα Μισθ.

σινσιλέ ( ουσ. ) σινσιλέ [sinsi'le] Τροχ. σινσιλέα [sinsi'lea] Αφσάρ. σινσιλιά [sinsiˈʎa] Τσαρικ. σιρσιλέ [sirsiˈle] Τελμ. σιγκσιλέ [siŋksi'le] Ποτάμ., Φάρασ. Αρσ. σινσιλές [sinsi'les] Φάρασ. σινσιλα̈́ς [siŋsi'læs] Αφσάρ. σινgσιλα̈́ς [siŋksi'læs] Αφσάρ. ...