ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

σκίζω ( ρ. ) σκίζου [ˈscizu] Μισθ., Σίλ. σκίνω [ˈscino] Γούρδ. σ̑κίνω [ˈʃcino] Αξ., Αραβαν., Μαλακ., Φάρασ., Φλογ. σκίνου [ˈscinu] Σίλ. στσ̑ίζω [ˈstʃizo] Φάρασ. στσ̑ίνω [ˈstʃino] Φάρασ. σ̑ίνου [ˈʃinu] Φάρασ. ξ̑ινίσ̑κω [kʃiˈniʃko] Τελμ. Παρατατ. σ̑κίνισκα [ˈʃciniska] Φλογ. Αόρ. έσκισα [ˈescisa] Γούρδ., Σίλ., Σινασσ., Φλογ. ...

σκίσμα (ουσ. ουδ.) σκίσμα [ˈscizma] Γούρδ. Μεσν. ουσ. σκίσμα, πβ. Πικατ. Ρίμ. θρην. 53 «σκίσμα φαραγγιοῦ», το οπ. από αρχ. ουσ. σχίσμα.

Σκίσιμο Γούρδ.

σκλάντζη ( ουσ. θηλ. ) σκλάντζη [ˈsklandzi] Σίλ. ...