ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

σκεύω ( ρ. ) σκεύω [ˈscevo] Ουλαγ. σ̑κεύω [ˈʃcevo] Ουλαγ. σκέω [ˈsceo] Ουλαγ. Παρατατ. σ̑κεύισ̑γκα [ˈʃceviʃga] Ουλαγ. σ̑κέισ̑γκα [ˈʃceiʃga] Ουλαγ. σκέισ̑κα [ˈsceiʃka] Ουλαγ. ...

σκεφιώνα (ουσ. ουδ.) σ̑κεφιώνα [ʃcefˈçona] Φλογ. Από το ουσ. σκεύος, όπου και τύπ. σκέφος, και το παραγωγ. επίθμ. -ώνας.

Μέρος όπου φυλάσσονται τα μαγειρικά σκεύη

σκιάδι ( ουσ. ) σκιάδι [ˈscaði] Ποτάμ., Φερτάκ. οσκιάδι [oˈscaði] Σινασσ. οσκέδι [oˈsceði] Σινασσ. ιστσ̑αΐδι [istʃaˈiði] Τσουχούρ., Φάρασ. στσ̑αΐδι [stʃaˈiði] Φάρασ. στσ̑άιδι [ˈstʃaiði] Φκόσ. σ̑κιάρης [ˈʃcaris] Γούρδ. σκέγης [ˈsceʝis] Γούρδ. σ̑κέρης [ˈʃceris] Αραβαν. σ̑κερ' [ʃcer] Αραβαν., Φερτάκ. ...